dag 9 - Nara

Vandaag zijn we naar Nara gegaan. Op het treinstation wisten we niet welke trein we moesten nemen, dus hebben we het even gevraagd. Er is toen gezegd dat we de trein die op perron 1 komt moesten nemen, dus dat deden we. Na een hele lange tijd in de trein zitten, hebben we toch even om ons heen gevraagd of dit wel de goede trein was, omdat Nara helemaal niet zover van Osaka vandaan was. Veel mensen wisten het niet en na een tijd zaten er bijna geen mensen meer in de trein. Toen hebben we het aan de conducteur gevraagd en het bleek dus dat de man op het treinstation de verkeerde trein had aangewezen. Wij waren niet de enigen die de verkeerde trein aangewezen hadden gekregen. Twee jongens uit Hong Kong en twee jongens en een meisje uit Taiwan hadden hetzelfde. De conducteur heeft ons aangewezen welke trein we nu konden nemen om in Nara te komen en samen met de mensen uit Taiwan en Hong Kong zijn we verder gereisd. De conducteur heeft ons gelukkig wel de goede trein aangewezen, en we kwamen aan in Nara. We, wijzelf en de mensen uit Taiwan en Hong Kong, leerden elkaar een beetje kennen en besloten om samen naar de tempels te lopen. Onderweg kwamen we door een park waar allemaal herten liepen. Hier hebben we een lange tijd gestaan en we hebben een heleboel foto's gemaakt van de herten. Na een tijdje wilden m'n ouders doorlopen, en de twee jongens uit Hong Kong kwamen ons achterna. De mensen uit Taiwan bleven bij de herten.
Na nog een eindje lopen kwamen we bij een grote tempel uit. Er stond een groot hek om die tempel heen en je moest eerst een kaartje kopen om hem te kunnen zien, wat we dan ook gedaan hebben. De jongens uit Hong Kong kochten geen kaartje en dat was de laatste keer dat we ze hebben gezien.
In de tempel staat een groot boeddhabeeld, het grootste boeddhabeeld van Japan. Om dit beeld staan kleinere beelden van bewakers en er staat een soort kleine poort. Als je door deze poort heen kan, betekent het dat je naar de hemel mag. Melody en Chiara zijn allebei onder deze poort doorgekropen. Buiten deze tempel stond nog een beeld van een Boeddha en ze geloven dat als je een plek aanraakt op die Boeddha waar je pijn hebt en daarna bij jezelf die plek aanraakt, de pijn verdwijnt.

Hierna zijn we naar een ander tempeltje geweest. Op het pad ernaartoe stonden allemaal lantaarns die mensen aan het klaarmaken waren voor een festival dat daar binnenkort zou zijn. Zelf vond ik het niet echt een bijzondere tempel, er stonden geen beelden en je kon een groot deel van de tempel niets zien. We zijn er even omheen gelopen en zijn daarna naar de volgende tempel gegaan.

De volgende was een pagode. Je kon er niet in, dus je was al snel weer uitgekeken hier, maar een stukje verderop stond een ander klein tempeltje met een beeld van Boeddha, waar we ook nog even zijn gaan kijken. Ook stond hier een bak met water wat we allemaal even over onszelf heen hebben gegooid.

Het was alweer laat en we zijn met de trein weer teruggegaan naar het hotel, waar we in de buurt nog wat hebben gegeten.